Muhasebe: Yaş Aldıkça Önemli Sandığımız Şeyler Azalır Önemsiz Şeyler Çoğalır!

Aziz dostlar,
Aziz okuyucularım;
Fark etmeye başlarız.
Ne çok üzülmüşüz gereksiz ve değersiz şeylere.
Ne çok üzülmüşüz başı HİÇ sonu HİÇ olan şeylere.
Ne çok değer vermişiz değersiz şeylere.
Ne çok sahiplenmişiz bizim olmayanları. 
Ne çok bizim sanmışız bizim olmayanları.
Ne çok değer vermişiz değersizlere.
Ne çok değer vermişiz “insan”olamayanlara.
Ne çok şey beklemişiz kifayetsizlerden.
Ömür dediğin ne ki! “Bre oğul
dün geldik bugün gidiyoruz!”
Sana bana uzak mı sanıyorsun bu cümleyi; ”dün geldik bu gün gidiyoruz” demeyi.
Çok yakın, hem de dün gibi, bugün gibi.
Hayat nelere gebeymiş meğer.
Gün dediğin ne ki?
Ramazan ayından biliriz başlaması ile bitişinin yan yan durduğunu.
Yıl dediğin ne ki süslenmiş çam fidanlarının yaprağı kurumadan diğerinin süslendiğini, havaya atılan konfetilerin yere düşmeden diğerinin fırlatıldığını anladığında “ömür dediğin” tam da budur işte!
Ömür dediğin; pişmanlıklar olmamalı!
Geriye baktığında insan; dün gibi dediği ömrünü geri dönülmez işlerle doldurmamalı çünkü son pişmanlık fayda vermez!
Hele kul hakkı var ya kul hakkı değer mi ahireti ipotek altına almaya! Değer mi kötü anılmaya? Değer mi geri dönülmez pişmanlıklara, dün gibi geçmiş  kısa ömürde yer vermeye! Değer mi?
Değmez!
Hiç ibret alınmaz!
Hiç akledilmez! 
Eşinin dahi mahremi olduğu günde kendisini gassalın yıkayacağını.
İmamın;
Merhumu nasıl bilirdiniz? Sorusunun kendisi için de sorulacağını!
Aslında “niyet ettim Allah için namaza er kişi için duaya” denileceği günle yan yana durduğunu. 
İdrak etmez, kendisine yakıştırmaz ölümü!
Hiç aklına gelmez insanoğlunun!
Hani “toprak doyururmuş gözünü” genel kuralı var ya tam da böyle insan!
Dedik ya insan çiğ süt emmiş!

Hz. Ali’nin veciz tavsiyesi tam da insanlığın yol meşalesi gibidir; "Ey benim gibi nefis taşıyan dostlarım. Dikkat edin! Dünya arkasını dönmüş gidiyor, ahiret yüzünü çevirmiş bize doğru geliyor. İkisinin de taliplileri var. Siz ahiret insanı olmaya bakin; Unutmayın, bugün amel var hesap yok, yarın da hesap var amel yok.”

Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber... Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber? Öleceğiz müjdeler olsun, müjdeler olsun!(NFK)

Ne mutlu iz bırakanlara. 
Ne mutlu rahmetle anılmayı hakedenlere.
Ne mutlu kul hakkıyla gitmeyenlere.
Ne mutlu “yarın ölecekmiş gibi ahirete, hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya hizmet edenlere.”
Ne mutlu etrafına ziya saçanlara.
Ne mutlu “dünyadan göçtüğünde yokluğu hissedilenlere.”
Ne mutlu iz bırakan, ardından rahmet okunanlara.
Ne mutlu.

Vesselam