Alim - Amir 
  
Kur’anı Kerim’de
İbadetlerle ilgili ayet sayısı :   130,
Ahlakla ilgili ayet sayısı       : 1504
Peygamber efendimiz , Sallallahu
aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: 

“(Kıyamet günü) mizanda hiçbir şey
güzel  ahlaktan  daha  ağır  tartmaz” 
 
Ahlak  en  çok  ilim  sahiplerine  yakışır .  Çünkü  ilim   ahlakla  birleşince  ortaya  Akıl  çıkar .   Kur’anı Kerim’de  zikredilen   ve   özendirilen   Salim  Akıl .  
 
Asrı Saadette ,  okumuş  veya  okumamış ,  zengin  veya  fakir ,  itibarlı  veya  değil ,  herkes  ,  çöl  bedevileri  dahil  herkes  Allah CC  ın  resulüne   kolayca  ulaşabilir   ona  istediğini  sorabilirdi .  Allah  onu  insanlara   doğru  yolu  göstermek  ,  tebliğ  ve  ikaz  için  göndermişti . Abese  suresini  tekrar   okuyalım.  Ona  ulaşabilmek  için  saraylara  gitmek ,  silahlı   nöbetçileri  geçmek   ve  yüzlerce  ayak  merdivenleri  tırmanmak ,  araya  hatırlı  adamlar  koymak  ,  randevu  almak  , ücret  ödemek  v.b  gerekmiyordu .  Çünkü  o  Allah CC ın  kulu ve  resulu idi , firavun 
değildi. 
 
Hz.  Ömere  RA  bir  maruzatını  arzetmek  için   gelen  bir  Yahudi  onun  sarayını  sormuş  ,   sarayı  olmadığını ,  ilerideki   bir  ağacın  gölgesinde   yerde  yatıp    dinlenmekte  olduğu  cevabını  almıştı. 
 
Günümüzde  bazı  bilim  adamlarının   ,  bilgi ,  proje  , öneri ,  uyarı  v.b  sunmak  için    üst  kademelerdeki  yetkililere  ulaşamamaktan  yakındıklarını  hatta   açıkça  ,  ulaşabilen  (  yani  hatırlı )  kişiler  varsa  onlardan  yardım  istemek  gibi  bir  zavallılığa   düştüklerini   maalesef  görüyoruz.   Avrupa  ,  Amerika ,  Japonya  gibi  özgürlüğe  önem  veren   gayrı müslim   ülkelerde  değil   ama  maalesef  Müslüman  ülkelerin  bir çoğunda   yöneticileri  eleştirmek  ,  hatalı  gördükleri  hususlarda  uyarmak    bir  cesaret  işi  olmuştur.  
Hz.  Ömerden RA  hiç  bir  Müslüman  korkmuyordu .  Çünkü  O ,   
“benim  yanımda   haksız  olan  en  güçlünüz  en  zayıf , haklı  olan  en  zayıfınız da  en  güçlüdür . “  demiştir.  
 
Kaybettiğimiz  ölçülerimizden  biri   de  Alim – Amir  ilişkisidir. 
 
Bilim  adamı   eğer  konusunda   ilim  sahibi  ise  , kendisine  ve  sahip  olduğu  ilme saygısı  varsa   yöneticilere  ulaşmaz ,  ulaşmaya  çalışmaz ,  yöneticiler  ona  ulaşırlar ,  tabii  ulaşmak  isterlerse .  Yöneticinin  ilgilenip  ulaşmak    istemediği  kişi  ona ulaşsa  ne  olacak ? 
Yöneticilerin  böyle  şeylerden haberi  yoksa   zaten  onlara  ulaşmasan da  olur.  Ayrıca  istemeyene   bilgi  vermeye çalışmak  akıllıca  değildir .  Nitekim  bu  tür  girişimlerden   hiçbir  sonuç  çıkmadığı  erbabınca  malumdur.   
 
Bizim    kültür , ahlak  ve  adabımızda   emirlere  ulaşan  onların   ayağına  giden    ilim sahipleri    hoş  görülmemiştir.  Menfaat için  gidenlerin   ise  vay  haline !  Çünkü  ilim,  emirden,   Alim de  Amirden,  daha değerli  veüstündür.“

   
“Alimler  Peygamberlerin  varisleridir" buyurulmuştur.  Yani  halka   hak  ve  hakikatı  ,  gerekli  bilgileri  anlatmak  ve  öğretmekle  yükümlüdürler. 
Makam  mevki  veya  menfaat    kaygısı ile  Amirlerin  ve  idarecilerin  emrine  giren  onlara  hizmet  eden alimler 
İlmin   değerini   ayağa  düşürmüş    olurlar . Gerçek  ilim  ve  ahlak  sahibi   kişiler,  yöneticilerin   huzurunda   hakkı  ve  hakikatı  söylemekten  çekinmezler,  “haksızlık  karşısında  susan  dilsiz şeytandır." uyarısını  unutmazlar . 
  
Büyük Hükümdar   Fatih Sultan Mehmet Han  haksızlığa  uğrayan  bir  Yahudi  ile   mahkemede  Hakimin  huzurunda  yan yana  durmuş  ve  Hakim,  Fatih‘in  parmağının  kesilmesine  hükmetmiştir. 
 
 Alimlerin  hali  böyle  iken,  herhangi bir  ilmi  olmadığı halde  yöneticilerin ayağına  koşan ,  etrafında  dolaşan   kişilerin   ise  kasap dükkanının önünden ayrılmayan kedilerden bir farkı yoktur .      
 
Sultan Alparslan’ın oğlu Sultan Melikşah, kendisini ziyaret etmeyen bilim insanı Sandali’ye 
Bunun nedenini sorunca; “Sizin, hükümdarların en iyisi olmanız için ve benim de âlim- 
lerin en kötüsü olmamam için ziyaretinize gelmiyorum. Çünkü   “en iyi hükümdar, âlimleri 
ziyaret eden, en kötü âlim de hükümdarın ziyaretine koşandır.” diye cevap vermiştir.

Yahya Akyüz, Türk Eğitim Tarihi, s. 43 

 
Hadis-i şerife işareten, Said b. Müseyyeb "idareci sınıfla içli dışlı olan âlimler buğz edilmeye en müstahak kimselerdir" buyurmuştur. 

Evzai; "Allah nezdinde, olur olmaz zamanlarda yöneticilerin huzuruna çıkan âlimlerden daha fazla buğz edilmeye layık kul yoktur" demiştir. 

Yine bir başka hadis-i Şerif'te ; "Âlimlerin en şerlileri yöneticilerin, yöneticilerin en iyisi de âlimlerin ayağına gidenlerdir". 

Mekhul şöyle demiştir: "Kur'an'ı öğrenip, fıkıh ilmini elde ettikten sonra, servetinden istifade etmek maksadıyla sultana yaklaşan ve ona dalkavukluk eden kimse, bu maksatla attığı adımlar sayısınca cehennem denizine yaklaşmış olur". 

İlim  Allahın  CC  bazı  kullarına  verdiği  çok  kıymetli  bir  emanettir. 
Bu   emaneti  dünya makam ve  menfaatı için satarlarsa  Peygamberlerin  varisleri  olmak  vasfını  kaybederler. Emanet  para  ile  satılamaz ,  ehline  verilir. 
 
Devletten ilgi, iltifat ve görev  istenmez, teklif edilirse, ehilse ve hizmet imkanı varsa kabul edilir.Yok ise reddedilir. 
 
Acı  hakikatları  söyleyen  İlim  sahipleri  yerine  tatlı  yalanları  söyleyen  dalkavukları  etrafına toplayan  ve  onları  kılavuz  edinen  yöneticiler ,  kendileriyle  birlikte   yönettikleri  ülkeyi  de felakete sürüklerler . 
 
(*Chernobyl  (4 bölüm )  belgeselini  izlemeyen  varsa   mutlaka  izlesin . Bilime  ve  bilim insanına  değer  vermeyen  yönetimin  ne  duruma  düştüğü  anlatılıyor. )