Gençlik Üzerine Mızmızlanmalar!..

Hazreti Peygamber efendimiz (sav) insanlığa rehber olarak gönderildiğinde İslam davetini ilk kabul edenlerden birisi Hz. Ebubekir efendimizdi. Rasulullah (sav) ile birilikte ikisi (Hz. Hatice annemiz hariç tutulduğunda) bu davanın yaşça en büyük olanları idi.  Dava ilk önce Hz Ali gibi genç gönüllerde yeşerdi.  

Neden bu giriş?

Nedeni şu; bu günlerde kendini Rasulullah Efendimiz’in (sav) davasına nispet eden bir geleneğin mensupları olarak, gençler ve gençlik üzerine çokça şikayetlenir olduk. İşin içinden çıkamayınca da sorumluluğu hep başkasına ihale ederek sıyrılmaya çalışır olduk. Hâlbuki bu etkisi geçinceye kadar insana rahatlık hissi veren sakinleştirici ilaç benzeri bir durumdur.

İçki, zina, uyuşturucu, lüks tutkusu, internet bağımlılığı, tembellik vs gençlikle alakalı olarak çokça şikâyet edilen alanlardan. Televizyonu, interneti, zamanın değişmesini, dış güçleri, Amerika’yı, Siyonistleri ve ülkeyi yöneten siyasileri suçlamak durum ve tercihe göre ön plana çıkmakta.

Yok mu payları?

Olmaz mı! Elbette bu sayılanların payları var. Ancak yaftalamak, siyasal tercihler üzerinden kınamak çözüm olmuyor bunu söylemeye çalışıyorum. Gençlik çağında lazım olan örneklerin, rol modellerin yokluğu ne kadar da hissediliyor. Dünyayı kurtaracak enerji ve potansiyele sahip gençlerimize örnek göstereceğimiz numunelere ne kadar ihtiyacımız var değil mi?

Hâlbuki bu toprakların mayası bu örneklerle yoğrulmuştur. Öleceğini bile bile Çin sarayında cenke tutuşan Kürşat bu toprakların mayasında yok mudur? Bugünün gençleri için vazgeçilmez gibi görünen dış görünüm ve lüks hayatı İslam uğrunda elinin tersi ile kenara iten 20’li yaşlardaki Hazreti Mus'ab b Umeyr özümüze işleyen bir cevher değil midir?

Daha 17 yaşında, İslam davasının en erken dönemlerinde evini Allah Resulü’ne açabilme cesaret ve fedakârlığını gösteren Erkam b Ebul Erkam örnek olmayacak da kim olacak?  Erkekler de dâhil herkesin kendisine fetva sorduğu Hz Aişe annemizin örnekliği olmayacak mı?

Bizzat Hz. Peygamber (sav) tarafından daha 17 yaşında ordu komutanlığına görevlendirilen Usame b Zeyd neden böyle önemli bir göreve seçilmişti? Hem de onca büyük sahabe varken? Bunlar örnek olmak için bize maya ve cevher olamaz mı?

İstanbul’un fethinde Sultan Fatih, Çanakkale’deki ve kurtuluş savaşındaki gencecik fidanlar örnek alınamayacaksa; süpermeni, fantastik bilmem kaçlıyı, spidermanı mı gençlerimize örnek göstereceğiz?

Ben derim ki; meseleyi siyasal, etnik vb. farklılıklarımıza kurban edecek heveslerimizden bir vazgeçelim. Birilerine saydırınca sorun çözülmüyor. Herkes kendi sorumluluk payına düşeni alsın. Üzerine düşeni yapmaya başlasın. Hele bizim “eski tüfek dava mensupları” mızmızlanıp durmasın. Facebook’üzerinden, ya da başka yerlerden nostaljik örneklerle oluşturulan mızırtılı cızırtılı yazılar yazmak artık kabak tadı verdi. Ben artık öyle yazıları okumuyorum bile. İnsanın aşkını köreltiyor. Tabi onlar da haklı. İktidara yüklenmenin şehveti tatmin olmaz bir istektir.

Bu milletin hocaları, Kur’an öğretmek yasaklanınca mızmızlanıp durmadı. Mağaralarda gizli gizli kuran öğretti. Fedakârlık yaptı. Suçu iktidara atıp otursalardı hiçbirimiz “eski tüfek dava mensubu” dahi olamazdık maazallah. Kanepelerde kaykılıp durmaktan vazgeçelim.  Gençleri bu yangından kurtaracak organize çabalar üretip uygulayalım.

Ama iktidar?

Yahu bırak mazereti. İktidar yanlışı varsa da doğrusu varsa da hepsinin hesabını verir. Sen ve ben biraz da kendi hesabımızı ve çetelemizi kontrol edelim.

Sorumluluğunu alabilenlerden olalım diye dua ile vesselam!