Değişim, Çocuklardan Beklediğimiz Kadar Kolay mı?      

     Yürümeyi öğrenen bir bebek için yürümek hedeftir,  düşmemek değil. Hiç kimse ilk deneyiminde direksiyona geçer geçmez arabayı sürmemiştir. Hiç bir yemek tarifsiz, ya da kuralsız rastgele mükemmelleşmemiştir. Gözle görünür şeylerde bunun böyle olduğu bilinir de, söz konusu duygular olunca beklentiler tamamen değişir. İnsan, genellikle güzel ve kusursuz olana taliptir. Söz konusu arkadaşlıksa, kendi beklentileri yolu belirlesin istenir, anne- babalıksa çocukların en mükemmel olması hayal edilir ve bütün bunlar hemen anında olsun istenir. Zira insan yanlışı, ertelemeye tercih edecek kadar da acelecidir.

            Anlatıyorum anlamıyor diyen biri, anlatır anlatmaz her şeyin değişeceğine inanır, bebeğin yürüyebilmek için yüzlerce kez düştüğüne şahit olmasına rağmen. Sonra hiddetlenir, “tek ben miyim anlaşılmayan,  nedir bu yük” diye debelenir, bir karıncanın kendinden 50 kat fazlasını taşıdığını bilmesine rağmen. Aynı yola baş koyduğu eşi ile kendisine emanet edilen bir çocuğu, aynı hedefler dahilinde yetiştirmek zor gelir.40 Bin arının, 1 kg bal üretebilmek için,  6 milyon çiçeğe konduğunu görmezden gelir. En kolay yemeği yaparken bile bir sıralama oluşturan ve bir sistem dahilinde hareket eden insanın, çocuk eğitiminde, gelişigüzel hareket etmesi son derece garip değil midir?

YAZININ TAMAMI İÇİN BURAYI TIKLAYINIZ!..
http://www.bncmedyahaber.com/yazar-degisim-cocuklardan-bekledigimiz-kadar-kolay-mi-221.html