İnsan kendini nasıl anlatır bilemedim.
Hangi öyküye sığdırır insan kendini, kibire düşmeden, alelade bir kağıda dönüştürmeden nasıl neşredeceğim göreceğiz hep beraber. Bende merak ediyorum doğrusu. Her konuşmasını, metnini gönlünden tezahür eden cümlelerle neşreden yani bildiklerini doğaçlama bir gönül ridamıyla anlatan biri için böyledir.
Her şeyin en ince detayıyla yazıldığı bu hayatta kimin hayatına not düşebildik kimin hayatına dokunabildik ise o kadar kıvançlıyım.
Bu şiarla Anadolu’nun 64 vilayetine 500 küsür ilçesine ulaşmış, 13 ülke 28 yabancı şehirde hep bir iz bırakma derdinde olmuşum.
Çocukluğu; Üsküdar/ Zeynep Kamil, Yavuztürk, Ünalan, Kadıköy/ Yeldeğirmeni, Caferağa, Ataşehir/Esatpaşa, Fatih/Balat' da geçmiş, yazları çalışmış kışın okula gitmiş biriyim. Zeynep Kamilde ki Babacan Eczanesinde, Çavuş dere de (Şu an Üsküdar Belediye Binasının olduğu yer) kaynakçılık yapmış, Şavkar ağabeyin kahvesinde çaycı, Zeynep Kamilde Çavuşoğlu benzincisinde cam silmiş, benzin doldurmuş, keçi çobanlığı yapmış bir çocuk resmedin.
İlkokulda Mustafa Noyan, Orta okulunda Ayazma, Lisede Haydarpaşa Mesleki ve Teknik Okulları okurken öğrenmiştik başkanlık sistemini. Kendi çapında dergi çıkaran, yazılar yazan, herşeyi okuyabilen ama lanet okumayan güzel insanlar olmaya gayret ettik.
Milli Gençlik Vakfında bu yüzden görev aldım. Alperenlerle, Ülkücülerle çalışan, Liberallerle beraber fikir müzakeresinde bulunan bu güzel insanların hayatlarında bir araya geleceği binlerce gencin mihmandarı olacağından haberi yoktu.
Üsküdarlı gençler demişlerdi bize. Sol görüşlü arkadaşlarımızlada diyaloğumuz iyiydi. Hatta onlara gidip anlattığımız her konuda kendimi chek ediyordum. Sonra onların geri dönüşlerini not ediyordum. Siyasete ilgi duyuşumuzda bu yüzden idi. Toplumun tamamını bir araya getirebilecek bir mantık vardı aslında. Hangi görüşü benimserse benimsesin Ülkesini seven herkesle aynı kulvardayız. Temel düsturumuz moda deyimle mottomuz diyeyim budur.
Üniversitede İktisat ve Kamu okuyup, yerel yönetimler ve iktisat alanında yüksek lisans yapmış, Doktorayı bir hocanın tutumunu protesto ederek bırakmış herkes bu ülkede birşeyler değişmesi gerektiğini söyler. Gerçi herkes söylüyor ya. “Söylemek irfan ister, Anlamak insan.” İşin ne tarafında kimin eksiği varki bu değişmesi gerekenler yeteri kadar değişim ivmesine sahip değil.
Yazmaya bu yüzden ara vermiş idim. Eyleme dönüşmeyen her fikir sarıp sarmalanmış sandıklara konmuş demekti. Oysa gün ışığına, harekete ihtiyaç vardı.
Bu vesile ile STK'larda görev aldım. Tüketiciyi Koruma derneği, İktisadi kalkınma vakfı, Kızılay, Aimed, Avrasya Türk Dernekleri Federasyonu ve hemşehri dernekleri.
Çevreci kuruluşlar ve çevre ile ilgili etkinlirler…
|
