KÖŞEDEKİ YAŞLI: BABAANNEM
Ömrü kederle yoğrulup kadere teslim olmakla geçmiş bir kadındı babaannem. Hayatı rahmetli dedemin hizmetinde kusur etmemek üzerine kurulmuştu adeta. Çok fazla konuşmazdı. Kimseyi incittiğine de şahit olamazdınız. Dedem vefat ettikten sonra yaşı da ilerlemiş olduğu için evde tek başına kalmasını uygun görmeyen üç çocuğu dönüşümlü olarak yanlarına almaya başladılar.
Bununla birlikte babaannem kendi evinin hemen yanı olması ve belki de rahat hissettiği için ekseriyetle yanımızda kalmak isterdi. Öyle de olurdu hamdolsun. Ömrünün son yıllarında yaşlılığın zihninde oynadığı oyunlar ona yoldaş olmuştu. Hiç aksatmadan kıldığı namazlarda çoğu kere fazladan rekatları olurdu. Bunları fark etmez, kıldıkça kılardı. Gençliğin heyecanı ile namazda yanıldığını söylemek istediğimizde merhum anneciğim müsaade etmezdi. Annem, tecrübe ve irfanla yoğrulmuş bir hayatın neticesinde babaannemin zihnindeki git gelleri biliyordu. Bize de öğretti.
Bir ramazan günü son nefesini de vereceği salondaki yaylı somyanın üzerinde sürekli açık olan yatağında oturur. Evimizin köşesinde bereket kaynağı bir abide gibi konuşulanlara kulak verirdi. Zaman zaman da uzun sessizlikleri olurdu. Şimdi düşünüyorum da 10 çocuk dünyaya getirip yedisini kendisi hayatta iken toprağa vermiş bir annenin yüreğinde ne çok keder birikmiştir. O sessizliklerde yüreğinde neler dolaşırdı bilmek isterdim.
Uzatmadan;
Modern çağın insanı her şeyin en iyisine, en lüksüne, en rahatına ve hayatın en acısızına sahip olma hırsı ve şımarıklığı ile kirlenmiş ruhlar topluluğuna döndü adeta. Oysa babaannem Allah’tan geleni başının üstünde gören duruşu ile hiçbir isyan ve şikayet emaresi göstermezdi. Bunu o kadar içselleştirmişti ki; halini hatrını soranlara bizim “emrine şükür” diyerek cevap verirdi.
Demem o ki dostlar; kalın camlı gözlüğünü saplarına bağladığı beyaz lastikle tülbentinin üstüne tutturmuş, evinize bereket ve saygı katacak yaşlıları olabilmeli insanın. Yokluğunda anlıyor insan çınar gibi gölgesi kuşatıcı büyükleri… Rabbim babaannem ve bütün geçmişlerimize rahmet eylesin.
Dualarını alabilmiş olmak umuduyla ruhlarına birer Fatiha okuyalım inşallah.
YAZARIN TÜM YAZILARI İÇİN
https://bncmedyahaber.com/yazar-ekonomik-krizin-bir-sebebi-de-aile-reisliginin-babadan-alinmasi-725.html
KÖŞEDEKİ YAŞLI: BABAANNEM
Ömrü kederle yoğrulup kadere teslim olmakla geçmiş bir kadındı babaannem. Hayatı rahmetli dedemin hizmetinde kusur etmemek üzerine kurulmuştu adeta. Çok fazla konuşmazdı. Kimseyi incittiğine de şahit olamazdınız. Dedem vefat ettikten sonra yaşı da ilerlemiş olduğu için evde tek başına kalmasını uygun görmeyen üç çocuğu dönüşümlü olarak yanlarına almaya başladılar.
Bununla birlikte babaannem kendi evinin hemen yanı olması ve belki de rahat hissettiği için ekseriyetle yanımızda kalmak isterdi. Öyle de olurdu hamdolsun. Ömrünün son yıllarında yaşlılığın zihninde oynadığı oyunlar ona yoldaş olmuştu. Hiç aksatmadan kıldığı namazlarda çoğu kere fazladan rekatları olurdu. Bunları fark etmez, kıldıkça kılardı. Gençliğin heyecanı ile namazda yanıldığını söylemek istediğimizde merhum anneciğim müsaade etmezdi. Annem, tecrübe ve irfanla yoğrulmuş bir hayatın neticesinde babaannemin zihnindeki git gelleri biliyordu. Bize de öğretti.
Bir ramazan günü son nefesini de vereceği salondaki yaylı somyanın üzerinde sürekli açık olan yatağında oturur. Evimizin köşesinde bereket kaynağı bir abide gibi konuşulanlara kulak verirdi. Zaman zaman da uzun sessizlikleri olurdu. Şimdi düşünüyorum da 10 çocuk dünyaya getirip yedisini kendisi hayatta iken toprağa vermiş bir annenin yüreğinde ne çok keder birikmiştir. O sessizliklerde yüreğinde neler dolaşırdı bilmek isterdim.
Uzatmadan;
Modern çağın insanı her şeyin en iyisine, en lüksüne, en rahatına ve hayatın en acısızına sahip olma hırsı ve şımarıklığı ile kirlenmiş ruhlar topluluğuna döndü adeta. Oysa babaannem Allah’tan geleni başının üstünde gören duruşu ile hiçbir isyan ve şikayet emaresi göstermezdi. Bunu o kadar içselleştirmişti ki; halini hatrını soranlara bizim “emrine şükür” diyerek cevap verirdi.
Demem o ki dostlar; kalın camlı gözlüğünü saplarına bağladığı beyaz lastikle tülbentinin üstüne tutturmuş, evinize bereket ve saygı katacak yaşlıları olabilmeli insanın. Yokluğunda anlıyor insan çınar gibi gölgesi kuşatıcı büyükleri… Rabbim babaannem ve bütün geçmişlerimize rahmet eylesin.
Dualarını alabilmiş olmak umuduyla ruhlarına birer Fatiha okuyalım inşallah.
YAZARIN TÜM YAZILARI İÇİN
https://bncmedyahaber.com/yazar-ekonomik-krizin-bir-sebebi-de-aile-reisliginin-babadan-alinmasi-725.html
